همه چیز راجب کیفیت ، ریلیز ، انکودر

فیلم ها و سریال ها عمدتا از دو تا سورس گرفته میشن. سورس Blu-ray (بلوری) و WEB-DL (وب – دی ال)

اول بلوری رو برسی میکنیم.

1. وقتی که دیسک بلوری یه فیلم منتشر میشه، یه شخصی میره دیسک رو تهیه میکنه و بعد فایل های دیسک رو با استفاده از یه سری نرم افزار، ریپ میکنه و به صورت دیجیتال روی کامپیوتر کپی میکنه. بعد از اون، نسخه کامل دیسک روی توی تورنت منتشر میکنه. این نسخه، نسخه اصلی و کامل فیلم هست و شامل فایل های متعددی از تصویر، صدا، زیرنویس، اضافات فیلم مثل پشت صحنه و غیره هست. توی نامگذاری تورنت های مربوط به دیسک کامل یا به قول معروف Untouched عبارت Blu-ray رو مینویسن. دقیقا با همین املا. مثال:

The Godfather 1972 1080p EUR Blu-ray AVC TrueHD 5.1-FULLSiZE

2. حالا یک شخصی که Remuxer (ریماکسر) هست میاد و اون دیسک کامل رو میگیره، فایل های صدا، تصویر، زیرنویس مربوط به فیلم اصلی رو استخراج میکنه و با هم در غالب فرمت Mkv ادغام میکنه. این نسخه، نسخه Remux هست و از لحاظ کیفیت، بیت ریت و هرگونه مشخصه کیفی دیگه ای دقیقا مشابه دیسک کامل هست ولی خب هم پخش کردنش نسبت به نسخه دیسک ساده تر هست و هم اینکه بخاطر نداشتن فایل های اضافه حجمش کمتره. این نسخه از فیلم با عبارت BluRay REMUX توی تایتل مشخص میشه. مثال:

The Godfather 1972 1080p BluRay REMUX AVC TrueHD 5.1-KRaLiMaRKo

3. بعد از اینکه ریماکس فیلم تهیه شد، گروه های انکودر میان از نسخه ریماکس و یا دیسک به عنوان سورس انکدینگ خودشون استفاده میکنن. هدف اصلی این گروه ها طبیعتا کاهش حجم فیلم هاست. اینجاست که گروه های انکودر به دسته های مختلفی، با توجه به رویکردشون تقسیم میشن. به عنوان مثال

گروه های P2P: این گروه ها که در تورنت خصوصی فعالیت میکنن، کاهش حجم فیلم رو بدون افت کیفیت یا بهتره بگیم با حداقل افت کیفیت نسبت به نسخه سورس انجام میدن. حتی بعضی از این گروه ها با اعمال فیلتر های تصویری روی نسخه اصلی میتونن به کیفیت و وضوح بهتری نسبت به سورس برسن که خب در اینصورت خیلی کار خوبی انجام دادن.

گروه های Scene: این گروه ها رویکردشون در سریع بودنه. یعنی اینکه با سرعت هر چه تمام تر یه انکودینگ انجام بدن و نسخه با حجم کم رو به دست مخاطب برسونن که خب طبیعتا کیفیت به شکل قابل توجهی افت میکنه.

گروه های سطل زباله ای: اسم خاصی براشون به ذهنم نرسید برای همین سطل زباله ای رو انتخاب کردم. این دسته از گروه ها فقط به دنبال کاهش حجم هستن و کیفیت نهایی اصلا مهم نیست که خب مشخصه نتیجه اصلا جالب از آب در نمیاد.

انکود هایی که از سورس ریماکس و بلوری میان با عبارت BluRay در تایتل شون مشخص میشن. مثال:

The Godfather 1972 1080p BluRay DD+ 5.1 x264-PTer

حالا سورس دوم، سورس وب یا WEB هستش.

1. فیلم وقتی که روی پلتفرم های استریم مثل نتفلیکس، دیزنی، آمازون و غیره منتشر میشه، شخصی با یه سری اسکریپت فیلم رو از اون پلتفرم ها ریپ میکنه و روی تورنت قرار میده. هیچ تغییری توی فایل انجام نمیشه و انکودینگی هم صورت نمیگیره پس بیت ریت و مشخصه های کیفی فایل منتشر شده توی تورنت دقیقا با نسخه هایی که مخاطبا توی اون پلتفرم میبینن، برابری میکنه. در حالت کلی سورس وب از کیفیت و بیت ریت کمتری نسبت به سورس بلوری برخورداره ولی در یه سری از موارد استثنا به خصوص فیلم هایی که صحنه های تاریک زیادی دارن، نسخه های وب ای که از بلوری بهتر بودن، منتشر شدن.

نسخه های سورس وب با عبارت WEB-DL توی تایتل مشخص میشن. مثال:

The Godfather 1972 2160p WEB-DL AAC 5.1 H.265-PETRiFiED

2. حالا گروه های انکودینگ میان و از نسخه وب دی-ال به عنوان سورس انکودینگ استفاده میکنن و انکود خودشون رو منتشر میکنن. اینجا هم رویکرد گروه های انکودر مشابه چیزیه که بالا گفته شد و گروه های P2P به خوبی انکودینگ رو انجام میدن که نتیجه انکود عمدتا از سورس وب هم کیفیت بالاتری داره.

این انکودها که با سورس وب انجام میشن، با عبارت WEBRip توی تایتل مشخص میشن. مثال:

Everything Everywhere All at Once 2022 2160p AMZN WEBRip DD+ 5.1 Atmos x265-SKiTZ

نکته و نتیجه گیری :

اسم وب ریپ در معنای تورنت خصوصی یعنی یه سورس 2160p داریم میایم ازش انکود می‌کنیم اون انکودها می‌شن وب ریپ.

وب دی ال هم یعنی وقتی از استریم مستقیم دانلود می‌کنیم.

این نسخه‌های کم حجمی که RARBG و VXT میذاشتن یا YTS هنوز میذاره، از روی وب دی ال انکود می‌کنن و در اصل میشن WEB-DLRip ولی دیگه می‌نویسنشون WEBRip.